Ik ben een fotografisch illusionist die graag speelt met de verbeelding van de beschouwer. In mijn gemonteerde beelden wordt een fantasiewereld geschapen. Daarnaast maakt ik graag landschapsfoto's waarin ik zelden monteer toch is ook daarin de vervreemding volop aanwezig.
Ik houd ervan om te fotograferen wat niet bestaat, eigenlijk ben ik een schilder met het fotografisch penseel. Ik heb al mijn hele leven wat met de vertekende werkelijkheid. Ook in mijn vroegere werk probeerde ik in mijn landschappen een vreemde sfeer te laten zien. Dat gebeurde toen in de doka, maar ook bij het maken van de foto probeerde ik in het standpunt en de compositie er een eigen draai aan te geven. Eigenlijk is dat nu niet anders, de natte chemische doka is vervangen door de computer en de printer.
Zonder meer wordt het door de tools en gereedschappen in de betere fotobewerkingsprogramma’s steeds eenvoudiger om technisch goede foto’s te maken. Maar een foto draait natuurlijk niet om de techniek op zichzelf. Eigenlijk gaat het altijd om de inhoud en de voor mij vooral om de sfeer die je als kijker ervaart. Wat is de betekenis van een foto en wat wil de fotograaf mij vertellen? Dat geldt zowel voor de oude meesters als voor de hedendaagse fotografen en beeldmakers. Bij montagebeelden, de surrealistische fotografie, speel ik als fotograaf altijd met de realiteit. Ik probeer met een bepaalde sfeer en een verhaallijn, het licht, de ruimtelijkheid en de combinaties van beeldelementen de wereld vanuit een ander perspectief te laten zien. De techniek is daarbij ondergeschikt.